این روزها در خیابان به هر طرف که نگاه کنی یک ملکه میبینی که تو را به آرامش دعوت میکند. تب ملکه بودن به قدری داغ است که حتی بعضی از آقایون هم میخواهند ملکه باشند.
از این ملکههای کذایی که بگذریم یک عده هم هستند که پشت مانتویشان را با یک خربار جفنگ مزین کردهاند. «من را در قلبت جا بده» و «هیچ وقت به خودت نگو نمیتوانی، تو بهترین هستی» نمونهای از این جملاتاند.
البته من در جایگاهی نیستم که بخواهم بگویم این مانتوها خوب است یا بد، فقط میخواهم بگویم بهتر نیست به جای استفاده از عبارات نامنوس فرنگی از جملات آشنا و نوستالوژیک ایرانی استفاده کنید.
مثلا پشت مانتوها بنویسید «رفیق بیکلک مادر»، «بگو ماشاالله..»، «ببخشید پشتم به شماست»، «دنبالم نیا آواره میشی» یا اگر طرفدار جملات فلسفی هستید میتوانید از جمله «زندگی بدون عشق مانند شلوار بدون کش است» استفاده کنید.
مثلا میتونن واسه زوج ها لباس هایی تولید کنن که پشت لباس اقا نوشته باشه: سلطان غم پدر
و پشت لباس خانم ها نوشت هباشه رفیق بی کلک مادر
:)))))