ای نـام تو بهترین سر آغاز
بی نام تو نامه کی کنم باز
قصه از آنجایی شروع شد که بعد از مدت‌ها وبلاگ‌نویسی این طرف و آن طرف تصمیم گرفتم به طور منسجم نوشتن را ادامه بدهم. بعد از چند سال وبلاگ نویسی تصمیم گرفتم اینبار کمی خلاقیت به خرج بدهم. به همین دلیل مطالب وبلاگم را به صورت زیر دسته بندی کردم:
مانیفست: ایده‌های بکری که به نظرم می‌رسد که می‌تواند مفید و جالب باشد تحت عنوان یک مانیفست در این بخش درج می‌کنم.
آسمان ریسمان: گاهی صداهایی در سرمان وز وز می‌کند یا اینکه افکاری به صورت گذری از ذهنمان می‌گذرد. این وز وزها و این افکار را در این بخش می‌نویسم. احتمالاً زیاد مطالعه این بخش برای شما هیچ جذابیتی نخواهد داشت مگر اینکه علاقه‌مند باشید بدانید در سر دیگران چه می‌گذرد.
کشکول: چرا اسم این بخش را گذاشتم کشکول؟ چون از این اسم خوشم می‌آمد. کشکول در معنی کاسه یا ظرفی است که در آن چیزهایی را جمع آوری می‌کنند. مطالبی که در کشکول می‌نویسم کاملاً جدی است حتی اگر شوخی باشد.
داستانک: گاهی بعضی از داستان‌های کوتاهی که می‌نویسم را در این بخش قرار می‌دهم تا بازخورد بگیرم و ضعف کارهایم مشخص شود.
کتابخانه: کتاب‌هایی خوب و جالبی را که می‌خوانم این جا معرفی می‌کنم تا شما هم تهیه کنید و بخوانید و دور هم یک کتابخانه بزرگ داشته باشیم.
تکنودایری: این لغت من درآوری حاصل ترکیب Technology و Diary به معنای دفتر وقایع روزانه است. البته برای اینکه قوانین کپی‌رایت را نقض نکرده باشم باید بگوییم من اولین بار واژه «تکنودایری» را در وب‌سایت زومیت دیدم. حالا قصد دارم با استفاده از این نام هر از گاهی مطالبی مرتبط با فناوری بنویسم.
در آینده اگر بخشی به وبلاگ اضافه شود توضیحش در اینجا منتشر می‌شود.
